Column John van Heel

John van Heel

EFAA

Is preventie al in beeld binnen het zorgstelsel?

Op 14 juli 2015 organiseerde VWS de werkconferentie Preventie in het zorgstelsel. De bijeenkomst was bedoeld voor patiëntenorganisaties, zorg- en welzijnaanbieders, GGD’en, eerstelijnsorganisaties, gemeenten, zorgkantoren, zorgverzekeraars en onderzoeksinstituten. Primaire vraagstuk was: ‘Waar lopen we tegenaan om preventie voor risicogroepen structureel en duurzaam te realiseren? Wat zijn obstakels en de succesfactoren van verduurzaming van preventieactiviteiten voor risicogroepen?’ Deelnemers werden uitgenodigd om actief mee te denken om de voors- en tegens van de verschillende oplossingen naar boven te krijgen. Wat zijn de voor- en nadelen van bijvoorbeeld een preventiefonds? Welke mogelijkheden zijn er om preventieactiviteiten beter van de grond te laten komen en structureel te maken? Ik had me aangemeld om toch eens een kijkje in de keuken te nemen van de zorgsector en te proeven naar de aandacht voor preventie.

Mijn belangrijkste bevinding van mijn deelname aan deze werkconferentie was dat bewegen als een belangrijke pijler van preventie wordt gezien door de zorgsector. Je hoort wel eens dat er maar twee procent van de zorgpot naar preventie gaat, maar er zijn enorm veel preventieprojecten met behulp van subsidie die je als primaire preventie mag betitelen.

Van de meer dan 15 projecten die besproken en gepresenteerd werden, waren er toch meer dan vijf waarin de zorgsector samen werkt met de sport- en beweeg sector. Opvallend was het project ‘Expeditie Duurzame zorg’ genaamd, gericht op gezond eten, samen bewegen en zorg en ondersteuning in de wijk (www.expeditieduurzamezorg.nl) en Stichting Veghel Gezond Sportief (www.veghelgezondsportief.nl), een lokaal samenwerkingsverband tussen gemeente, sportsector, welzijn en zorg.

Wel werd er nog veel aandacht gegeven aan projecten die met onderzoek en ketenaanpak binnen de zorg te maken hebben. Ook secundaire preventie (het voorkomen van complicaties bij chronische aandoeningen en bevolkingsonderzoek), en tertiaire preventie (voorkomen dat een ziekte zich opnieuw manifesteert of leidt tot nog zwaardere complicaties of de dood) kregen de volle aandacht.

Toch was ik positief verrast over de aandacht voor sport- en bewegen bij het preventie denken. Gezocht wordt met name naar duurzame samenwerkingsverbanden, liefst in de wijken en met een preventie-aanbod wat is afgestemd op de bewoners. De huisarts die in een samenwerkingsverband zit met de sportvereniging, het sportcentrum, de fysiotherapeut, de wijkverpleegkundige, de WMO consulent en de buurtsportcoach, om samen leefstijl en gezondheidprojecten te blijven ontwikkelen.

De les voor ons als fitnessbranche: Onderzoek welke projecten er al lopen in de buurt vanuit de gemeente en de zorgsector, waar behoefte aan is ten aanzien van gezondheid en bewegen en waar nodig een samenwerkingsverband opzetten om gezamenlijk inactiviteit te bestrijden onder alle doelgroepen in de wijk!