- More than one way to skin a cat

Verschenen in BodyLIFE Benelux nr7 2013

I body•LIFE 7I2013

“Hey , je ziet er supergoed uit. Veel meer ontspannen en volgens mij ben je ook afgevallen?”, zegt een vriendin die ik al een tijdje niet gezien heb. Dit heb ik net even nodig, nu ik een sportdipje heb. Na 2,5 maand van behoorlijk intensief trainen geeft mijn weegschaal maar 4 kg minder aan. Ik baal er behoorlijk van, aangezien ik had verwacht dat ik inmiddels veel meer afgevallen zou zijn. Denkend aan al die sterren die met behulp van een personal trainer in vier weken tijd van maat 40 weer in een maatje 36 passen.

In shape

Volgens Robert Lagendijk, eigenaar van LAGENDIJK Training is dit echter niets om me druk over te maken. “Juist door niet te snel af te vallen, krijg je minder snel het ‘jojo-effect’.”

“Wat je ook niet moet vergeten is dat je nu spieren opbouwt, die ervoor kunnen zorgen dat je zelfs zwaarder wordt. Dit moet je niet verwarren met dikker worden. Wanneer je twee mensen naast elkaar zet, die allebei hetzelfde gewicht hebben, maar waarvan er één sport, zul je zeker verschil zien. De persoon die sport zal meer ‘in shape’ zijn. Dit is bij jou ook het geval. Merk je niet dat je kleding veel beter past? En zit je niet veel lekkerder in je vel?”

Inderdaad. Ik merk zeker dat mijn kleding beter zit en ja, ik voel me superfit. De pitstops bij de pompstations voor een rol druivensuiker of een energiedrankje zijn verleden tijd. Ook ’s avonds lig ik niet meer om 21.00 uur al helemaal uitgeteld op de bank. Vrienden zijn verrast dat ik ineens ’s avonds weer de puf heb om mee te gaan naar de bioscoop of een concert en wanneer tijdens een zakenreis naar Zwitserland raften op het programma staat, sla ik deze keer nu eens niet over omdat ik bang ben dat het fysiek te zwaar is, maar ben ik de eerste die enthousiast in de raft springt. “Sporten doet ook mentaal iets met je”, beredeneert Robert, wanneer ik concludeer dat ik mezelf een ander persoon voel. “Mensen doen zichzelf veel te kort, doordat ze niet weten hoe het voelt om zich fris, fit en in vorm te voelen. Je dacht dat je optimaal presteerde, maar nu pas merk je dat je dankzij het trainen nog veel meer uit jezelf kunt halen en dat je al die tijd roofbouw op je lijf hebt gepleegd.”

Losse gewichten

Voor mij dus genoeg motivatie om weer door te gaan met waarmee ik begonnen was. Mijn personal trainer Maurice Nuis heeft mijn schema flink aangepast, zodat ik vanaf nu alleen nog maar met losse gewichten train. “Natuurlijk is het een stukje lastiger, maar je pakt wel veel meer spiergroepen mee”, legt hij uit, wanneer ik hem uitleg vraag over mijn nieuwe schema. “Bovendien komt er ook een stukje coördinatie bij kijken om je beweging goed uit te kunnen voeren.”

Daarnaast is mijn training geïntensiveerd met supersets, waarbij ik telkens twee oefeningen voor één spiergroep achter elkaar doe zonder rust en dit een aantal maal herhaal. “Doordat je hartslag continu hoog is, verbrand je meer. Naast kracht wordt er ook een beroep gedaan op je uithoudingsvermogen”, aldus Maurice.

De eerste paar keren vraag ik me af waar ik aan begonnen ben. Hoewel ik meestal wel praat tijdens het sporten, ben ik nu zo buiten adem dat ik het niet eens op kan brengen om ook maar iets te zeggen. Het besef dat ik nu met meer bezig ben dan ‘gezellig fitnessen’, dringt ineens tot mij door.

Supercompensatie

Wanneer ik ga bankdrukken, merk ik plotseling dat ik niet meer verder kan. Vroeger zou ik er allang mee gestopt zijn, maar Maurice moedigt mij aan om toch de hele set af te maken, doordat hij de stang omhoog tilt en ik deze langzaam moet laten zaken zakken. “Bij excentrische training, ook wel negatieve weerstandstraining genoemd, draait het om de negatieve fase van de oefening, zoals het laten zakken van de halter bij bankdrukken”, vertelt Maurice. “Juist excentrische kracht is belangrijk voor het correct uitvoeren van een oefening en zorgt er uiteindelijk voor dat je beter wordt. Oftewel dat je een supercompensatie krijgt. Dit is eigenlijk niets meer dan het fenomeen dat het lichaam na een trainingsimpuls altijd de neiging heeft om zich te herstellen boven het oorspronkelijk uitgangsniveau.”

Hoewel het trainen soms best zwaar is, word ik enorm gemotiveerd door de andere mensen die bij LAGENDIJK Training trainen. “In het begin dacht ik ‘waar begint ze aan?’, maar nu zie ik dat je iedere week sterker wordt en vooruit gaat”, zegt een vrouw die ook bij LAGENDIJK Training traint enthousiast. “Ik vind je superstoer!”

Sportmedisch onderzoek

Na de eerste weken van trainen wordt mij door LAGENDIJK Training geadviseerd om een sportmedisch onderzoek te doen bij Sport Medisch Centrum Papendal (SMCP). Wanneer de dag aanbreekt dat ik een afspraak heb voor het onderzoek, voel ik me opeens niet meer zo stoer. Hier zal ik onder andere een inspanningstest met een directe zuurstofmeting (VO2max) krijgen, waardoor ik voortaan nog gerichter zal kunnen gaan trainen. Dat het echt afzien is, is wel de belangrijkste conclusie van mijn navraagrondje onder bekenden die de test eerder gedaan hebben. Enigszins gespannen stap ik dan ook het gebouw van SMCP binnen. Na een uitgebreide vragenlijst ingevuld te hebben, krijg ik een lichamelijk onderzoek en worden er een aantal testen uitgevoerd door de doktersassistente. Hierbij wordt gekeken naar mijn bloed. Er wordt onder andere gelet op de bezinking, Hb, Ht en cholesterol. Daarnaast wordt mijn urine gecheckt op eiwitten, suikers en bloedsporen. Ook wordt door middel van een huidplooidiktemeter op vier plaatsen mijn onderhuidse vetlaag gemeten, waardoor mijn vetpercentage heel nauwkeurig berekend kan worden.

Zuurstofopname

Dan is het tijd voor de inspanningstest. Ik ga deze op de ergometer, oftewel de fiets, af laten nemen. Tijdens mijn inspanningstest wordt door middel van een ECG gekeken hoe mijn hart reageert op maximale inspanning. Ik krijg een mondkapje op, waarbij sensoren mijn ademgassen kunnen analyseren. Met deze test kunnen belangrijke uitspraken worden gedaan over mijn maximale zuurstofopname, omslagpunt en maximale hartslag. Wanneer ik begin te fietsen is de weerstand op de pedalen van de ergometer nog laag, vervolgens neemt de weerstand in een relatief korte tijd behoorlijk toe. De doktersassistente moedigt me aan om door te fietsen, ook al lukt het bijna niet meer. Totdat ik bijna stil sta, ook al probeer ik met alle macht vooruit te komen. Wanneer ik van de fiets af wil stappen, meet de assistente mijn bloeddruk en vraagt of ik duizelig ben. Ik besluit toch nog maar even een paar seconden te wachten, want ik voel me inderdaad draaierig.

“Heb ik wel echt het maximale uit mezelf gehaald? Kon ik echt niet meer verder?”, vraag ik aan Maurice, terwijl we naar de sportarts lopen om de resultaten te bespreken. Gelukkig blijk ik niet de enige deelnemer aan de inspanningstest, die twijfelt of ik echt tot het uiterste ben gegaan, weet Maurice mij gerust te stellen. “Doordat je weer hersteld bent, denk je heel snel dat je het nog veel beter had kunnen doen. Maar je hebt de test gewoon goed gedaan.”

Eenmaal bij de sportarts aangekomen, blijken mijn bloeduitslagen en urinetest geen afwijkingen te vertonen. Volgens de sportarts is mijn longfunctie normaal en is mijn hart goed belastbaar. Mijn maximale hartslag blijkt rond de 190 te liggen.

Anaerobe drempel

“Doordat we nu jouw omslagpunt weten, oftewel jouw anaerobe drempel, kunnen we jouw training voortaan nog beter op jou afstemmen”, zegt Robert wanneer ik, eenmaal terug bij LAGENDIJK Training, hem vertel over mijn ervaringen met de inspanningstest. “Door het sportmedische onderzoek weet je nu bovendien dat je geen onnodige risico’s loopt tijdens het trainen. Niets weerhoudt je er dus nu nog van om door te gaan met sporten!”

Een mooie vrijbrief dus voor Maurice, die voorspelt dat het superset-schema peanuts is, vergeleken met wat hij nog in petto heeft voor mij. Benieuwd naar wat hij hiermee bedoelt en hoe ik het er vanaf breng? Je leest er alles over in de volgende editie van body LIFE.

Het roer om!

Geen tijd is het standaard excuus voor veel (carrière) vrouwen en mannen om maar niet te hoeven sporten. Hoe herkenbaar voor mij, 36-jarige hoofdredacteur van een businessmagazine en een tijdschrift voor de vergader- en congresmarkt, maar ook moeder van drie kinderen. De hele dag rennen en vliegen om vervolgens ’s avonds uitgeblust op de bank voor de televisie neer te ploffen. Dat is in het kort hoe mijn dagelijkse leven er uitziet. Totdat ik via mijn werk kennis maak met een personal trainer van LAGENDIJK Training op Papendal, die mij doet beslissen dat het roer drastisch om moet!

Tekst: Jessica Scheffer - fotografie: Karim de Groot

het roer om I health

body•LIFE 7I2013 I

Edities