Once upon a time in coronaland….

Verschenen in Bodylife nummer 5 2021


Op de verschijningsdatum van deze editie van BodyLIFE is bekend welke aanvullende maatregelen onze overheid heeft getroffen om de oplopende coronabesmettingen en dito ziekenhuisopnames te beteugelen. Op het moment van schrijven van dit artikel ziet het ernaar uit dat we afstevenen op aanvullende maatregelen voor onze branche. Het tonen van een vaccinatiebewijs bij het bezoek aan een fitnessclub en het dragen van mondkapjes in openbare ruimten zijn genoemde opties. Wat het ook wordt, ik heb de neiging om alles af te schieten.

 
Reden: ik ben er net als jij helemaal klaar mee! Het lijkt wel het scenario van de slechtste film ooit. Het houdt maar niet op. Wij willen met ClubJoy op 21 november eindelijk weer eens een groots live evenement organiseren waarin we een jaar aan voorwerk gaan lanceren. Het zou zo maar weer eens niet door kunnen gaan... Toch besluit ik om op te roepen tot collectieve positivisme. Waarom? Dat ga ik uitleggen.

Verzetten, of schouders eronder en weer door?
In kies voor dat laatste. We moeten het met z’n allen doen. Voortdurend klagen, maar vooral ageren tegen de maatregelen lost niet al te veel op. Het leidt alleen maar tot meer frustratie en met een beetje pech tref je ook voorstanders van het beleid die dan weer gaan ageren tegen jou als ondernemer.
 
Ik vraag me dan ook af of het verstandig is om - als je het niet eens bent met de gekozen coronakoers - daar met name op social media heel sterk stelling op in te nemen. In een publiek domein dus, in plaats van in jouw eigen fysieke ‘echte’ sociale omgeving. De mensen die het met je eens zijn zullen je posts wellicht belonen met een like. Er zijn echter ook voldoende leden die bij je sporten en leden die wellicht in de toekomst nog bij je willen komen sporten, die jou ook zien ‘strijden voor het goede’ en er wellicht volledig op afknappen. Het is als een soort geloofsovertuiging die je een ander oplegt. Begrijp me niet verkeerd, ik doel op beide kanten van het spectrum. Voor- en tegenstanders voeren op social media de stevigste discussies. Daarbij worden pittige stellingen en persoonlijke aanvallen niet gemeden. Vergeet niet dat iedereen meekijkt. Het kan je in de toekomst best nog eens in de weg komen te staan. Je bedoelt het vast goed, niet iedereen zal het ook zo opvatten.

De (on)gezonde leefstijl is helaas nog zwaar onderbelicht in de discussie
We weten inmiddels dat mensen meer kwetsbaar zijn voor corona als gevolg van onderliggend lijden. Een vaccinatie geeft hiervoor een eerste bescherming. Vaak speelt vooral ook een stevige mate van overgewicht, als gevolg van een ongezonde leefstijl, een rol bij de impact van een coronabesmetting. De fitte en gezonde mens is in basis minder kwetsbaar voor de effecten, dat weten we inmiddels. Waarom dan niet veel meer aandacht voor werken aan een gezonde leefstijl? Weet jij het?

Strijden voor het goede
Hoe dan ook, ik vind dat de focus moet naar ‘de goede zaak.’ Weg met het negativisme. Het gaat vandaag de dag hoofdzakelijk over vaccineren, testen, afstand en wel of niet meedoen aan het geheel. En dan vooral ook een ieders mening in elk domein. Ik kan mijn LinkedIn niet openen of het is raak. Ik ben voor een ‘voorgeluid’ in plaats van een tegengeluid. In actie komen om te strijden voor een gezonde(re) leefstijl. Daarin vinden we ons als branche allemaal! Een positief geluid vanuit de collectiviteit. Eén voor allen en allen voor één.
 
Niet strijden tegen de maatregelen, niet ageren tegen alles wat ons wordt opgelegd, maar als collectief de strijd aangaan met een positief geluid richting de overheid. Er wordt door onze branchevereniging flink gelobbyd bij de overheid om ons belang te dienen. Wellicht moeten we hierin een stapje verder gaan.

Vaccinatiebewijs of goede leefstijl beloning?
Ik weet het, het is niet óf het één óf het ander. Ik stel voor om naast alle huidige maatregelen als collectief te strijden voor een betere leefstijl voor iedereen. Niet alleen voor nu, maar voor een stabiele toekomst.
 
In een ideale wereld mag inkomen c.q. een financiële positie een gezonde leefstijl nooit in de weg staan. Minder of geen belasting op gezonde voeding en subsidie op bewegen. Dat laatste wat mij betreft inkomensafhankelijk. Sporten zou geen luxe moeten zijn, het is immers een basisvoorwaarde  die hoort bij de goede leefstijl. Goede voeding zou niet veel duurder moeten zijn dan de vette hap.

Begin bij de basis: onze kinderen en hun ouders
En als we dan toch filosoferen over een ideale wereld: laten we dan eens beginnen op de basisschool. Daar vindt immers onze ‘opvoeding’ plaats. Drie keer per week gymles door een vakdocent zou een verplichting moeten worden voor elke school. Daarnaast zou er een informatieplicht moeten komen voor ouders: informeer hen over gezonde voeding en dito leefstijl. Hier ligt de basis. Als op jonge leeftijd al plezier wordt beleefd aan bewegen en kennis wordt opgedaan over het nut van gezonde voeding, dan leg je een goede basis voor de toekomst.

Onze jeugd heeft die toekomst, laten we nu beginnen!
Alle respect voor goedbedoelde initiatieven om een gezonde leefstijl op de werkvloer te bevorderen. Dat is wat mij betreft te laat…. Een volwassene belonen met spaarpunten als hij de trap oploopt is leuk, maar het zou niet nodig moeten zijn. Als je bij de jeugd begint, pak je het probleem bij de wortels aan.
 
De jeugd heeft de toekomst, maar het duurt nog even voordat ze klant worden bij jou
Ik sla wellicht iets door bij m’n vorige punt. In dit geval geloof ik in én én, oftewel: we kunnen nu als branche beginnen met een collectieve actie richting onze overheid. Nu het bewustzijn verhogen; nu een stimulans geven als je werkt aan een gezonde leefstijl; nu pushen op subsidies die sporten bij jou voor iedereen mogelijk moet maken. Er zijn toch ook subsidiepotjes om jeugdsporters met ouders die minder bedeeld zijn toch te kunnen laten bewegen? Waarom niet hetzelfde doen richting diezelfde groep, maar dan voor de volwassenen?
 
Verzekeraars doen al aan ‘window dressing’ met korting op óf de verzekering óf het abonnement op de sportclub. Kan de overheid niet ook extra bijdragen aan de stimulans van sport in het algemeen, maar vooral ook in onze branche? Wij zijn toch de proEnerzijds in de collectieve bestrijding van corona, maar vooral ook op weg naar een gezonde leefstijl voor ons allemaal. Gezond, in de eerste plaats vanuit een fysiek perspectief, in de tweede plaats geldt dat in dezelfde mate voor de financiële gezondheid van onze branche.fessionals? Laten we gaan dienen als een verlengstuk van de overheid.
 
Een oproep aan onze branchevereniging, een oproep aan onze overheid en een oproep aan jou.

De titel van deze bijdrage doet vermoeden dat de inhoud over een sprookje gaat. Laten we daar een waargebeurd verhaal van maken, samen als één collectief. Keep the spririt alive and we’ll live happily ever after!
 
Marc Neijland is directeur van ClubJoy, Virtual Training Concepts, Start2Move en FitSnacks.TV. Met  deze concepten worden inmiddels ruim 1500 vestigingen bediend in de Europese fitnessbranche. Heeft u vragen of opmerkingen omtrent bovenstaande artikel? Reageer dan door een e-mail te sturen naar marc.neijland@clubJoy.nl
Edities