16 june 2019

De fitness: waar mensen belangrijk zijn!

Eric Vandenabeele
Directeur Fitness.be
16 june 2019


Sociaal contact, het staat hoog in het verlanglijstje van iedereen. We zijn niet geboren als eenzaten. Het zijn uitzonderingen die echt kiezen voor een leven als kluizenaar in volledige afzondering. Zelfs bij die uitzonderingen is er dikwijls een achterliggende reden van sociaal falen of één of meerdere mislukte relaties. 

Niettegenstaande sociale media via onze smartphone ons de illusie bezorgt van bezorgde, actieve netwerken vol welgemeende kennissen en relaties binnen een letterlijk ‘hand’bereik, moeten we steeds meer beseffen dat ook dit sociaal netwerk ons in een bubbel isoleert. Zoals dikwijls zien we de splinter sneller in het oog van een ander, dan de balk in ons eigen oog. Aan collega’s, vrienden, familie, kinderen en ja, zelfs klanten, die meer aandacht hebben voor hun smartphone en de daaraan gekoppelde virtuele realiteit kunnen we ons blauw ergeren. Maar zelf? Zitten we met ons product goed om van dit probleem een opportuniteit te maken? 

Moderne datingclubs?
In tijdschriften lezen we dikwijls dat fitnessclubs moderne datingclubs zijn. Starters tikken bij hun intakegesprek makkelijk ‘sociaal contact’ als één van de doelstellingen aan. Wanneer we gelinkt worden aan mogelijkheid tot contacten welke veel ‘persoonlijker’ zijn dat via de vingertoetsen van onze sociale media, dan zitten we toch goed, niet? Jammer genoeg kennen we ook grote drop out cijfers. Bevraging bij stoppers leert dat de helft van de hoofdredenen hiervoor iets te maken heeft met hetzelfde sociaal contact dat men eerst als een opportuniteit ziet. ‘Weinig persoonlijke aandacht’, ‘een medesporter die stopt’, ‘geen goede relatie met andere beoefenaars of de begeleiders’, ‘geen prettige sfeer’ worden dikwijls als redenen opgegeven. Ook al zit in die reden mogelijks een portie ‘drog’, dan nog moeten we er bij stil staan.

Lid zijn van een ‘club’ moet meer zijn dan een kaartje of een login
Zou het kunnen dat veel beoefenaars naar onze clubs komen omdat ze sociale verwachtingen stellen in ons bewegingsaanbod, maar dat ze na verloop van tijd van een kale reis thuiskomen. Zou het kunnen dat we te weinig aandacht besteden aan dit sociaal aspect? Zou het kunnen dat we daar, zonder pejoratieve bijklank, veel meer kunnen uithalen, zowel menselijk als zakelijk?

We moeten eerlijk zijn, fitness op zich, het sleuren met gewichten en grensverleggende zweettoestanden op allerlei cardio-apparatuur is voor het grootste deel van de bevolking niet plezant. Uiteindelijk bieden we mobiliteit, waarbij je zelf veel energie moet leveren, maar waarbij je voor geen centimeter ‘vooruit’ gaat. Met een beetje empathie moeten we ons in de gedachten van het grootste deel van de bevolking plaatsen dat met veel achterdocht naar onze ‘commerciële’ sector kijkt. ‘Samen fitnessen’ kan iets compleet anders zijn. Een meerwaarde, een aparte beleving waar men naar uitkijkt. Ieder week, iedere dag. Lid zijn van een club een reële en niet virtuele community heeft iets. Het ligt in ons ‘menselijk zijn’ ingebakken om dit op te zoeken. We zijn uiteindelijk kuddedieren. De kuddes worden via de sociale media steeds groter maar des te onpersoonlijker. Bij ons kan het anders.

We kunnen iets meer doen aan clubsfeer. We kunnen duidelijk maken aan onze leden dat ze welkom zijn. Niet alleen om effectief te komen fitnessen, trainen en afzien. Neen ze zijn ook welkom voor mentale opkikkers. Een goed gesprek, menselijk contact. Natuurlijk moeten we in ons aanbod ook inspelen op gezelligheid, contact en ontspanning. Verder kijken dan lichamelijke fitheid naar mentaal welzijn.

Denk aan familiefeestjes
Investeren in sociaal contact vraagt goede wil en inspanningen, maar weinig of geen extra middelen. Dikwijls is een mentaliteitswijziging voldoende. Van je club een plaats maken waar iedereen zich thuis voelt, waar gezonde lichaamsbeweging een belangrijk en misschien wel het belangrijkste onderdeel van het aanbod is, maar geen must… geen verplichting. Wanneer we mikken op ‘algemeen welzijn’, dan is ‘zich goed voelen’, ‘zich thuis voelen’ het hoofddoel.

Denk maar aan de familiefeestjes. Ze lijken allemaal wel blauwdrukken van mekaar. Voor de allerjongsten steeds weer een echt feest. Voor tieners dikwijls overbodig en wij, volwassenen balanceren tussen ‘ik heb wel iets anders te doen’ en ‘toch leuk om iedereen terug te zien’. Voor de alleroudsten in de familie is het net als voor de allerjongsten telkens weer ‘feest’. Toch blijven deze bijeenkomsten, in een maatschappij waar elektronische communicatie stilaan persoonlijk contact overneemt en gebeurtenissen in reality-soaps de plaats innemen van eigen intermenselijke ervaringen waarbij acteurs verheven worden tot ‘eigen’ vrienden, kennissen en ja, familie.. toch blijven deze familiefeesten een verademing.

Het feit dat op familiefeestjes vereenzaming een steeds terugkerend gespreksonderwerp is, waarbij we telkens de schuld doorschuiven naar de maatschappij, en de vaststelling dat er alsmaar meer naar alternatieven gezocht wordt via onpersoonlijke kijkkast-relaties en online community’ s bewijst alleen dat we steeds meer iets missen. Mensen die je spontaan aanspreken bij de bakker of de beenhouwer worden, na eerst ongelovig te worden aangestaard, toch geapprecieerd. Iemand die ongevraagd naar je lacht, wuift of je helpt bij het parkeren bezorgt je een mentale opkikker. Die mensen maken je dag. We tonen het face to face niet zo graag, maar sociaal contact daar genieten we van. Dit zit in onze genen. Hoe we ons ook proberen te manifesteren als onverwoestbare leiders of eenzaten die niemand nodig hebben en die boven de massa uitsteken, diep in ons willen we er allemaal bij horen. We houden allemaal van die plaats waar iedereen ons kent, waar we thuis zijn tussen vrienden en familie : ‘a place where everybody knows your name’.

Er zijn niet veel plaatsen meer waar ieder individu belangrijk is. Waar men echt begaan is met je gezondheid, je welzijn. Waar men je naam kent en waar een gezamenlijke activiteit, een collectief en individueel doel zorgen voor een nauwe band. Er zijn niet veel plaatsen meer waar ontspanning en wellness prioriteit zijn, zonder dat je daarvoor een rondje moet betalen of zonder dat je sociale drempels moeten worden opgeheven door alcoholconsumptie.

Wij kennen die plaats: bij ons. Fitness is geen platte commercie, fitness is gezondheid, lichamelijk en geestelijk. Fitness is een beetje thuiskomen.

Hou je fit,
Eric
 

Dit artikel is een ingezonden bericht en valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie.

Auteur

Eric Vandenabeele

Bedrijf

Fitness.be

Laatste artikelen van dit bedrijf